Pewnej zimnej nocy, asasyni byli w mieście, w ,,Czerwonej Latarni''. Byli tam, ponieważ mieli sojusz z miastem, co pozwalało im tam rezydować. Nagle pod czas zabawy wszyscy asasyni usłyszeli "róg", strażnicy ogłosili alarm. Ciężko upici wyszli z karczmy i zaczęli walczyć z orkami w portowym mieście. Długo nie wytrzymali. Byli tak upici, że ledwo walczyli. Postanowili się wycofać i dachami uciekli z miasta. Lextor, były dowódca asasynów, przy ucieczce widział Sebcoola rozmawiającego z królem, generała Lee oraz herszta łowców. Zobaczył także inkwizytora, za którym stał ork. Pijany Lextor wyjął kuszę i strzelił. Niestety bełt trafił inkwizytorowi prosto w głowę. Nie wiedział, czy to bełt jego, czy jakiegoś orka, był przerażony.  Później widział tylko, jak barykadowali bramę od górnego miasta. Lextor ze strachu uciekł, że zostawił innych asasynów. Jedyne co widział podczas tej samotnej ucieczki to magów wody, którzy przedtem byli razem z nim, a teraz pomagali walczyć orkom.
Kilka dni później, obudził się w gospodzie. Śniła mu się przeszłość. Widział siebie, jak król, Król Sebcool mianuje go dowódcą straży. Po tym śnie od razu wziął się za siebie i wyruszył w drogę. Szukając asasynów, w pewnym lesie, jaskini znalazł siedzibę ludzi, którzy przetrwali atak. Tam spotkał Króla Słodziaka I. Król Słodziak, widząc brak armii Lextora, mianował go Generałem. Zrobił to dlatego, że Lextor praktycznie cały czas mu pomagał. Był strażnikiem, później dowódcą straży. Kiedy na krótki czas wyjechał został mistrzem asasynów, ale posiadał sojusz z miastem i nadal był z nim. Dlatego król powiedział, że może dumnie być generałem. Podczas mianowania Lextora, król ogłosił, że tworzy grupę "Przetrwałych". Ma do niej przyjmować każdego, kto przeżył walkę, lub chce wspomóc tych, którzy ją przetrwali. Niestety. Asasynów nie znalazł. I generał zadaje sobie jedno pytanie - Co się z nimi stało? Pół roku później nasz generał został królem, został dlatego, bo król Słodziak zginął. Przed koronowaniem Lextora na króla, otrzymał list od Sebcoola. Jedną rzeczą zawartą w treści tego listo to "[...] gdy wrócę chcę Cię widzieć na tronie jako króla sprawiedliwego, taka była wola Słodziaka i jest moja.[...]. Później król przyłączył się do rodu Ukara, gdzie poznał wielu przyjaciół i wiele innych rzeczy. Oto nasza historia, z oczu byłego mistrza asasynów.